Marienburg.pl

Kösternitz · Mistrz **Pomógł:** 1 raz

W styczniu 1945 roku w obliczu zbliżającej się ofensywy Armi Czerwonej dowództwo Wehrmachtu,planując
zalanie Żuław oraz stawianie oporu na Mierzei Wiślanej zadecydowało o budowie polowej kolei od Sztutowa
aż do końca Mierzei.

Kösternitz · Mistrz **Pomógł:** 1 raz

W tym celu zarekwirowano z nieużywanych w tym czasie bocznic Stara Kościelnica (- Pole), Boręty,Świerki Pole, Świerki Wieś,Trępnowy Pole, Brzóska -Kącik -Trępnowy ,Żuławki Północne -Jeziernik całe przęsła torów,
które następnie przewieziono do Sztutowa.
Tutaj,w wielkim pośpiechu saperzy Wehrmachtu wybudowali linię (prawdopodobnie na całej długości Mierzei ).
Linia ta w wyniku zaciętych walk została zniszczona.
W roku 1949 linia ta została odbudowana,ale tylko do Krynicy Morskiej.Mogła być odbudowana do granicy
państwowej w okolicach Nowej Karczmy, ale kocepcja ta nie uzyskała aprobaty ówczesnych władz.
Ponieważ była deficytowa i opłacalna w ruchu turystycznym w miesiącach letnich została jesienią roku 1953
rozebrana.Późniejsze wnioski o jej odbudowę nie doczekały się realizacji.
Przebieg linii zachował się na powojennych mapach ,jak dotychczas nie udało mi się do nich dotrzeć.
Jedynie jej fragmenty można obejrzec na stronie o nieco innym charakterze:
www.mierzeja1945.prv.pl/
Najpierw należy kliknąć w zakładkę - 1945 ostatnie walki , a potem w linie okopów niemieckich.
Uzyskamy w ten sposób fragmentaryczny obraz przebiegu linii.
Lokalizacji przystanków i ładowni w czasie wojny jak i w okresie powojennym nie udało mi się ustalić.
Baza Kolejowa -www.kolej.one.pl/index.php?dzial=linie&id=939&okno=przebieg również nie posiada
ścisłych informacji.

kolekcjoner · Mistrz **Pomógł:** 57 razy

Wprawdzie temat, o którym piszę, nie dotyczy kolei na mierzei, ale jest on związany z komunikacją - ale znacznie starszą. W rejonie Krynicy Morskiej - w centralnej części mierzei, na wschód od drogi do portu, ale do ulicy prowadzącej do latarni morskiej, istnieje wzdłużne obniżenie terenu pomiędzy dwoma wałami wydm - po strnie zalewowej i otwartego morza. W zagłębieniu tym znajdował się w niektórych miejscach pod cienką warstwą piasku około 1980-85 roku pokład z okrąglaków układanych ściśle obok siebie. Tworzył on rodzaj utwardzonej drogi biegnącej z zachodu na wschód. Drewno w miejscach zawilgoconych było już mocno zgniłe. Były to zapewne pozostałości traktu pocztowego czynnego do końca XVIII wieku - w okresie późniejszym został on zasypany lotnymi piaskami po wycięciu w II połowie XVIII wieku drzew na całej długości mierzei. Zapewne te relikty znajdują się tam do dziś.

konto_usunięte

wycinek mapy Mierzei okolice Nowej Karczmy górę z 1953 roku

Hamburger · **Pomógł:** 1 raz

Wiecej szczegolow dotyczacych tej linii ukaze sie w kolejnym (ostatnim) odcinku "Historii Gdanskiej Kolei Waskotorowej" w jednym z najblizszych numerow "Swiata kolei".

Kösternitz · Mistrz **Pomógł:** 1 raz

Podobny wątek zarysował się w FDG www.forum.dawnygdansk.pl/...c3d86d3e7f0ffd6

Kösternitz · Mistrz **Pomógł:** 1 raz

Nowe informacje na temat Mierzei Wiślanej ukazały się w Świecie Kolei nr.9/2008.
Po zniszczeniach wywołanych walkami w roku 1945 ,a także działaniami sił przyrody w późniejszym okresie
na wiosnę 194 roku przystąpiono do naprawy uszkodzonej linii.
Wszystkie trzy wiadukty znajdujące się na trasie zostały zniszczone.Usytuowanie linii na wydmach na prowizorycznym i szybko budowanym podtorzu -bez podsypki spowodowało liczne ubytki na wskutek wiatrów
i podmywania.
Dodatkowo sytuację utrudniał zakaz wjazdu parowozów na obszar chroniony oraz brak taboru spalinowego.
Jedynym użytkownikiem tej trasy kolejowej była Marynarka Wojenna ,która posiadała bazy w Skowronkach i
Łysej Górze.
Początkowo do przeciągania wagonów używano koni !
Zostały sprowadzone dwie lokomotywy spalinowe o symbolach L-20 i L-21 ,jednak w trakcie eksploatacji
ulegały częstym awariom.
Nie ma żadnych wiarygodnych informacji ,aby na trasie kursowały pociągi turystyczne ,być może leżało
to w planie miejscowych władz.
Z powodu lokalizacji baz wojskowych teren ten był zmilitaryzowany i trzeba było uzyskać zgodę na pobyt ,
a od 1953 roku obowiązywał nawet zakaz wstępu ludności cywilnej.
Wszystkie te czynniki a mianowicie zmilitaryzowanie terenu ,zły stan techniczny taboru ,zły stan samej
linii kolejowej spowodowały na jesieni 1953 r.rozbiórkę toru.
Więcej szczegółów znajdziemy w Świecie Kolei nr.9/2008 ,do którego przeczytania zachęcam.