Marienburg.pl

konto_usunięte

Konferencja prasowa w Wielkim Refektarzu

źródło: http://www.zamek.malbork....a.php#refektarz

Cytat:

W dniu 22 listopada 2007r.w otwartym , po 25 latach niedostępności, Wielkim Refektarzu odbyła się konferencja prasowa nt. Norweskiego Mechanizmu Finansowego w ramach którego realizowany jest projekt "Zespół Rezydencjonalny Wielkich Mistrzów na Zamku Średnim w Malborku - Pałac wraz ze skrzydłem zachodnim-kontynuacja prac". Konferencję prowadził oraz dokonał podsumowania pierwszego etapu prac dr Janusz Trupinda. O przebiegu prac przygotowawczych projektu oraz procedurze z tym związanej mówili autorzy studium wykonalności - Piotr Deska i Piotr Łangowski z DS Consulting z Gdańska. Właściciele Konsorcjum :Pracownie Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki " Restauro" i Pracownie Konserwacji i Rewaloryzacji Obiektów Zabytkowych "Renowa"- Przemysław Gorek i Marcin Kozarzewski- zrelacjonowali przeprowadzone prace budowlano - konserwatorskie w Wielkim Refektarzu i pomieszczeniach sąsiednich. Na zakończenie Bernard Jesionowski - kierownik Działu Konserwacji Zamku - zebranym gościom przedstawił wszystkie pomieszczenia i tereny objęte projektem.

Galeria z konferencji pod powyższym linkiem.

ref1.jpg

Plik ściągnięto 3628 raz(y) 100,23 KB

duśka · Administrator **Pomogła:** 3 razy

Cytat:

Papierkowa robota przy konserwacji warowni

ŻUŁAWY. Malbork. Łatwiej chyba było zdobyć pieniądze na konserwacje, trudniej pozyskać wykonawców, a liczba dokumentów jest przerażająca. Mimo nawału “papierkowej roboty” prace w malborskiej warowni idą dalej.

Olbrzymim wysiłkiem bardzo wielu osób udało się pozyskać dotacje z EOG i Norweskiego Mechanizmu Finansowego na realizację prac konserwatorskich i remontowych jednej z najcenniejszych części malborskiego zamku. Projekt jest nowatorski, jak mówi Beata Stawarska, wicedyrektor Muzeum Zamkowego w Malborku, ale ilość dokumentów, tworzonych na potrzeby instytucji czuwających nad prawidłową i terminową realizacją projektu, jest przerażająca.

Jednym z najważniejszych zadań Muzeum Zamkowego jest dbanie o zachowanie substancji zabytkowej obiektu, wpisanego 10 lat temu na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Błędy, które popełnili budowniczowie oraz burzliwe dzieje warowni spowodowały poważne zagrożenia dla konstrukcji budowli. Trzeba było wyłączyć skrzydło zachodnie ze zwiedzania, a muzeum zmuszone zostało do podjęcia remontów i prac konserwatorskich w szybkim tempie. W 1983 r. rozpoczęto badania i konserwację wnętrz Refektarzy Letniego i Zimowego, Sali Narożnej, Sali Królewieckiej, Niskiej i Wysokiej Sieni oraz przedsionka południowego. Jednak, by móc doprowadzić prace do końca potrzebne były pieniądze.
- Pozyskanie funduszy z EOG i Norweskiego Mechanizmu Finansowego pozwoli na systematyczne prowadzenie robót, które mają na celu zachowanie w jak najlepszej kondycji tego ogromnego zespołu architektonicznego oraz stopniowe przywracanie dotychczas niedostępnych wnętrz do stanu użytkowego – mówi Beata Stawarska, wicedyrektor Muzeum Zamkowego. - Dzięki temu zmieniona zostanie organizacja ruchu turystycznego na zamku i stworzona nowa trasa turystyczna w Skrzydle Zachodnim, które wraz z Pałacem Wielkich Mistrzów, kaplicą pałacową i Wielkim Refektarzem należą do najcenniejszych elementów całego zespołu zamkowego.

I tak, jak powiedział podczas czwartkowej konferencji Janusz Trupinda, czasowo pełniący obowiązki szefa Muzeum Zamkowego – To olbrzymia praca i bez pomocy specjalistów nie udałoby się pozyskać dotacji i podjąć prac na tak wielką skalę. My jesteśmy “muzeum”, z naszym wykształceniem, wiedzą, trudno byłoby nam ogarnąć studium wykonalności.
Dziesiątki ludzi zaangażowało się w projekt, dzięki któremu objęte są wszystkie pomieszczenia w skrzydle zachodnim zamku średniego na czterech kondygnacjach (dwie piwniczne, parter oraz strychy nad częścią skrzydła); dalej pomieszczenia w Pałacu Wielkich Mistrzów na głównym piętrze (I piętro) oraz pomieszczenia Sali Rady Wielkiego Mistrza na parterze. Dodatkowo pomieszczenie Wielkiej Piwnicy pod Pałacem.
Wydawało się, że najtrudniej będzie pozyskać pieniądze, ale i stustronicowy program konserwatorski i dalej, sporządzone studium wykonalności, wszelkie pozwolenia i kosztorysy oraz harmonogram prac – wszystko to pomyślnie przeszło weryfikację w kraju i w Norweskim Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Muzeum Zamkowe otrzymało 60 proc. dofinansowania na projekt “Zespół Rezydencjonalny Wielkich Mistrzów na Zamku Średnim w Malborku – Pałac wraz ze Skrzydłem Zachodnim – Kontynuacja Prac”.
- Najłatwiej jednak chyba było zdobyć pieniądze – twierdzi Beata Stawarska. - Choć wcześniej wydawało się to bardzo trudne, dziś widzę, jakim problemem jest realizacja programu. Brak wykonawców, opóźnienie prac z powodu wystawy (“Imagines Potestatis” w Wielkim Refektarzu – przyp. red.), ścisłe trzymanie się harmonogramu. Ilość dokumentów, które tworzę na potrzeby różnych instytucji jest przerażająca.
Opinię tę potwierdza Bernard Jesionowski, szef Działu Konserwacji Zamku.
- Największym problemem jest sprawozdawczość. Harmonogram realizacji zadań musi odpowiadać terminom zawartym we wniosku. Jeśli konieczne są jakieś zmiany terminowe - a to jest niezbędne w związku z przetargami - nie zawsze wszystko idzie zgodnie z planem - to wówczas konieczne jest ciągłe pisanie wniosków z tasiemcowatymi uzasadnieniami o przesunięcia terminów...- tłumaczy.
Mimo to prace w miarę możliwości są prowadzone, jak zapewnia Beata Stawarska. A czy przy okazji coś odkryto?
- Na tym etapie odkrycia mamy już za sobą – mówi Bernard Jesionowski. - Miały miejsce w trakcie prac stabilizacyjnych przy ścianie zachodniej w latach 1990 – 1997, oraz przy naprawie zniszczeń murów i sklepień (1998 - 2000). Wówczas potwierdziła się hipoteza, że Wielki Refektarz został zrealizowany przed 1340 r. (potwierdzona źródłowo przez dr Janusza Trupindę oraz prof. Jóźwiaka) – opowiada. - Drugą ciekawostką było zaprzeczenie istnienia "muru" zerowego poza Domem Wielkich Mistrzów.
Realizacja całego projektu planowana jest do 2011 r. Przez następne trzy kata konserwatorów czeka praca w zespole apartamentów Wielkich Mistrzów (do kwietnia 2008), prace konserwatorsko - adaptacyjne w zespole piwnic (do marca 2009), prace adaptacyjne strychów (do końca 2009), nowe oszklenie Wielkiego Refektarza (do wiosny 2010), wymiana pokrycia dachowego (do końca 2008 r.), konserwacja elewacji (do końca 2010 r.)
Cały projekt pochłonie 17 mln zł, z czego Muzeum Zamkowe wykłada 7 mln.

Autor: (iko)
Źródło: http://www.portalpomorza.pl/aktualnosci/9/1648

konto_usunięte

http://malbork.naszemiast...nia/794495.html

Cytat:

Wielki Refektarz wielce piękny. Widoczne efekty "norweskiego" zastrzyku dla zabytku

Muzeum Zamkowe w Malborku podsumowało niezwykle trudne, ale zwieńczone sukcesem prace nad przywróceniem świetności Wielkiemu Refektarzowi. Ta piękna sala na Zamku Średnim odzyskała blask dzięki zastrzykowi wielu milionów złotych. W tym roku została udostępniona do zwiedzania po prawie ćwierćwiecznej przerwie.

O efektach misternych robót w Wielkim Refektarzu przedstawiciele Muzeum Zamkowego opowiadali podczas specjalnej konferencji prasowej.

- Miałem przyjemność uczestniczyć w prowadzeniu prac w Wielkim Refektarzu, zachwyca on swoim wysublimowanym wnętrzem - mówił Janusz Trupinda, wicedyrektor muzeum.

Tej jednej z największych w Europie sal gotyckich udało się przywrócić blask dzięki temu, że zamek skutecznie ubiegał się o środki z Norweskiego Mechanizmu Finansowego i Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego. Na projekt "Zespół rezydencjonalny wielkich mistrzów na Zamku Średnim w Malborku - Pałac wraz ze skrzydłem zachodnim - kontynuacja prac" muzeum uzyskało dofinansowanie w wysokości 17 mln 630 tys. 635 złotych. Pozostała część, około 7 milionów zł, MZ przeznaczyło ze swoich funduszy. Obecnie Wielki Refektarz po przeprowadzeniu prac konserwatorskich odzyskał swój kształt architektoniczny i historyczny z początków XX wieku.

Podczas konferencji można było obejrzeć trzy prezentacje. Pierwsza dotyczyła prac przygotowawczych i przedstawiona została przez przedstawicieli firmy zajmującej się realizacją projektu. Niewątpliwe zainteresowanie wzbudziła prezentacja przebiegu prac w Wielkim Refektarzu. Można w niej było obejrzeć zdjęcia i filmy sprzed rozpoczęcia renowacji, w trakcie oraz zaraz po zakończeniu prac. W ramach projektu odrestaurowane zostaną jeszcze strych i piwnice przylegające do refektarza. Realizacja całości przewidywana jest do końca 2011 roku.

"Wielki refektarz zimowy, ogrzewany powietrzem, służył na podejmowanie gości przybywających na krucjaty przeciw Litwie. W skarbcu Zakonu było 400 srebrnych kubków. Tylu mniej więcej rycerzy z Zachodu zasiadało do uczt. Obok była kuchnia, która gotowała dla gości." (Karol Górski, "Dzieje Malborka") W czasach, gdy nadnogacki gród był polski (II poł. XV w. - II poł. XVIII wieku), "ustalił się na malborskim zamku zwyczaj, że w sali rycerskiej, czyli w wielkim zimowym refektarzu, gdzie ogniś wydawał uczty wielki mistrz podejmując gości zagranicznych, jadała teraz cała załoga ze starostą na czele."

W tym roku w atmosferę przeszłości w Wielkim Refektarzu znów mogli wczuć się zwiedzający. Ale zamiast woni dawnych kulinarnych przysmaków uwagę przykuwały zgromadzone m.in. w tej sali bezcenne eksponaty, zebrane na bezprecedensową wystawę o wymiarze międzynarodowym "Imagines Potestatis - insygnia i znaki władzy w Królestwie Polskim i Zakonie Niemieckim” (czerwiec - wrzesień br.).

MIKROPALE, POSADZKA I ŻEBRA
"Wielki Refektarz nie poniósł większych uszczerbków w wyniku działań wojennych w 1945 r. Dużym zagrożeniem dla gotyckiego sklepienia sali okazał się natomiast pożar dachów w nocy z 7 na 8 września 1959 r. (…) W 1984 r. zamknięto salę dla ruchu turystycznego z powodu pogłębiania się spękań i postępujących ruchów ściany. (…) Do prac badawczo-ratowniczych przystąpił zespół z Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Stwierdzono, że przyczyną destrukcji obiektu jest wadliwie założone podłoże pod fundamenty, a dodatkowo między innymi wahania temperatur oraz drgania wywołane sąsiedztwem linii kolejowej i przelotami samolotów nad zamkiem. Dla ratowania sali przyjęte zostało ostatecznie rozwiązanie szwedzkiej firmy Stabilator i pod fundament wprowadzono skomplikowany system mikropali. Proces pękania murów i sklepień został zahamowany. Ukoronowaniem długiego procesu działań restauracyjnych było scalenie architektoniczne wnętrza, między innymi poprzez położenie nowej posadzki i odtworzenie dawnej kolorystyki żeber sklepiennych. Firmy konserwatorskie z Warszawy odsłoniły i zakonserwowały też polichromie na ścianach wnętrza. Przeprowadzenie tych prac umożliwiły środki z Norweskiego Mechanizmu Finansowego."
Źródło: www.zamek.malbork.pl
KAMILA BUCHOLZ - POLSKA Dziennik Bałtycki