Marienburg.pl

[Milek]

Dwie bardzo stare budy na nabrzeżu

---

100_5212_(640_x_480).jpg

Plik ściągnięto 6331 raz(y) 57,6 KB

Dwie bardzo stare budy na nabrzeżu

---

100_5212_(640_x_480).jpg

Plik ściągnięto 6331 raz(y) 57,6 KB

[Laskowski]

o holera. byłem tam 2-3 tygodnie temu i dopiero zaczynali robićte domki jednorodzinne z tylu. szybko im idzie. tyle czy nie będzie to zbyt blisko hotelu ??

[Milek]

Nabrzeże

---

100_5975_(640_x_480).jpg

Plik ściągnięto 6334 raz(y) 61,88 KB

100_5973_(640_x_480).jpg

Plik ściągnięto 6334 raz(y) 59,18 KB

100_5967_(640_x_480).jpg

Plik ściągnięto 6334 raz(y) 80,43 KB

100_5921_(640_x_480).jpg

Plik ściągnięto 6334 raz(y) 39,92 KB

100_5881_(640_x_480).jpg

Plik ściągnięto 6334 raz(y) 35,44 KB

Nabrzeże

---

100_5975_(640_x_480).jpg

Plik ściągnięto 6334 raz(y) 61,88 KB

100_5973_(640_x_480).jpg

Plik ściągnięto 6334 raz(y) 59,18 KB

100_5967_(640_x_480).jpg

Plik ściągnięto 6334 raz(y) 80,43 KB

100_5921_(640_x_480).jpg

Plik ściągnięto 6334 raz(y) 39,92 KB

100_5881_(640_x_480).jpg

Plik ściągnięto 6334 raz(y) 35,44 KB

[Milek]

Cytat:

Skwer Wiecherta czyli niedzielne leniuchowanie po ostródzku Napisał: Wiesław Skrobot XIX-wieczna rekreacja kojarzy się nieodmiennie z paniami przyodzianymi w długie suknie i fantazyjne kapelusze, zasłaniającymi twarze modnymi parasolkami, a także z panami w surdutach i sztuczkowych spodniach, uchylającymi szarmancko melonika..., no i z dziećmi w marynarskich wdziankach, grającymi w serso. U schyłku XVIII wieku, gdy po wielkim pożarze w 1788 r. rozebrano resztę murów miejskich Ostródy, nabrzeże Jeziora Drwęckiego nie przypominało dzisiejszych bulwarów. Podmokłe brzegi sięgały osi obecnej jezdni ulicy Mickiewicza, a miejscami, jak na przykład w okolicach ujść obu ramion Drwęcy i cieków łączących jeziora Drwęckie i Pauzeńskie koło młyna i plaży miejskiej, rozciągały się rozległe bagniste rozlewiska. Budowa tak zwanej Neue Strasse, która powstała na grobli prowadzącej do zamku i dała początek dzisiejszej ulicy Mickiewicza, wiązała się z pierwszymi poważnymi pracami inżynieryjnymi w latach 90. XVIII wieku. Śladami tych robót są pale drewniane odkrywane podczas rozmaitych inwestycji, tak jak to miało miejsce 10 lat temu przy budowie separatora na wysokości środkowego przejazdu. Na impregnowanych sosnowych i dębowych palach posadowiona jest zresztą także ostródzka poczta, zbudowana w 1897 r. – sto lat po przeprowadzonych pracach, a mimo to na gruncie wciąż grząskim i trudnym dla budownictwa. Wzorem wielu innych miast, prawdopodobnie na przełomie lat 50. i 60. XIX wieku, powstało w Ostródzie Towarzystwo Upiększania (Verschönungsverein), skupiające mieszkańców i instytucje, którym leżało na sercu poprawienie wizerunku naddrwęckiego grodu. Wśród miłośników pięknego krajobrazu znalazł się August Leopold Wiechert, od 1855 r. nauczyciel w szkole miejskiej, mieszczącej się podówczas w budynku dzisiejszej szkoły nr 7. Nazwisko późniejszego dyrektora Stadtschule (w latach 1893-1899) stałoby się jedynie kolejnym zapisem w sprawozdaniach szkolnych, gdyby nie jego aktywność w Towarzystwie Upiększania. Dzięki inicjatywie Wiecherta – a chyba i pieniądzom – nad brzegiem Jeziora Drwęckiego około roku 1870 powstało pierwsze w Ostródzie, piękne zielone założenie, składające się ze skweru obsadzonego drzewami i alei doń prowadzącej wzdłuż Kanału Oberlandzkiego od mostu śluzowego. Tego samego, który ma być niebawem remontowany. Od chwili oddania do użytku nowy skwer stał się ulubionym miejscem przechadzek ostródzian. Był to – warto znów podkreślić - pierwszy w mieście teren rekreacyjny, a zarazem znakomity punkt widokowy, dający możliwość podziwiania panoramy Ostródy, uwiecznianej na kartach pocztowych także i dzisiaj. Z zielenią drzew i nasadzeń krzewów kontrastowały aleje wysypane białym żwirem, przy których ustawione były ławki parkowe. Na początku XX wieku w centrum skweru posadowiono kamień pamiątkowy z napisem dziękczynnym dla fundatora. Lokalizacja skweru poza walorami krajobrazowymi niosła z sobą możliwość obserwowania statków żeglugi kanałowej cumujących w znajdującym się po sąsiedzku porcie. Na skwerze Wiecherta, jak powszechnie nazywano zieleniec, wypadało bywać, pospacerować, przysiąść na ławeczce, pokonwersować. Można tu było spotkać ostródzian w każdej porze roku, nawet zimą było to miejsce niedzielnych przechadzek. Ze starej mapy z 1916 r. można odczytać układ alej zielonego założenia nad Jeziorem Drwęckim, ufundowanego przez ostródzkiego nauczyciela. Widać zarówno aleję wzdłuż kanału, jak i kolisty przebieg alejek na skwerze. Nie zachowało się z tego nic, zaginął też kamień poświęcony fundatorowi. Zapewne nikt, kto w drodze na nową plażę przekracza most nad kanałem, ani przez chwilę nie ma świadomości, że ta zielona łączka po prawej ręce to najstarszy zieleniec w Ostródzie, na którym XIX-wieczni ostródzianie leniuchowali w niedzielne popołudnia. A gdyby tak, przy okazji remontu mostu śluzowego i dalszych prac nad porządkowaniem nabrzeży Jeziora Drwęckiego przywrócić temu miejscu jego pierwotny kształt? Może znajdzie się jakiś współczesny fundator na miarę Augusta Wiecherta?

http://www.naszaostroda.p...1569&Itemid=428

Cytat:

Skwer Wiecherta czyli niedzielne leniuchowanie po ostródzku Napisał: Wiesław Skrobot XIX-wieczna rekreacja kojarzy się nieodmiennie z paniami przyodzianymi w długie suknie i fantazyjne kapelusze, zasłaniającymi twarze modnymi parasolkami, a także z panami w surdutach i sztuczkowych spodniach, uchylającymi szarmancko melonika..., no i z dziećmi w marynarskich wdziankach, grającymi w serso. U schyłku XVIII wieku, gdy po wielkim pożarze w 1788 r. rozebrano resztę murów miejskich Ostródy, nabrzeże Jeziora Drwęckiego nie przypominało dzisiejszych bulwarów. Podmokłe brzegi sięgały osi obecnej jezdni ulicy Mickiewicza, a miejscami, jak na przykład w okolicach ujść obu ramion Drwęcy i cieków łączących jeziora Drwęckie i Pauzeńskie koło młyna i plaży miejskiej, rozciągały się rozległe bagniste rozlewiska. Budowa tak zwanej Neue Strasse, która powstała na grobli prowadzącej do zamku i dała początek dzisiejszej ulicy Mickiewicza, wiązała się z pierwszymi poważnymi pracami inżynieryjnymi w latach 90. XVIII wieku. Śladami tych robót są pale drewniane odkrywane podczas rozmaitych inwestycji, tak jak to miało miejsce 10 lat temu przy budowie separatora na wysokości środkowego przejazdu. Na impregnowanych sosnowych i dębowych palach posadowiona jest zresztą także ostródzka poczta, zbudowana w 1897 r. – sto lat po przeprowadzonych pracach, a mimo to na gruncie wciąż grząskim i trudnym dla budownictwa. Wzorem wielu innych miast, prawdopodobnie na przełomie lat 50. i 60. XIX wieku, powstało w Ostródzie Towarzystwo Upiększania (Verschönungsverein), skupiające mieszkańców i instytucje, którym leżało na sercu poprawienie wizerunku naddrwęckiego grodu. Wśród miłośników pięknego krajobrazu znalazł się August Leopold Wiechert, od 1855 r. nauczyciel w szkole miejskiej, mieszczącej się podówczas w budynku dzisiejszej szkoły nr 7. Nazwisko późniejszego dyrektora Stadtschule (w latach 1893-1899) stałoby się jedynie kolejnym zapisem w sprawozdaniach szkolnych, gdyby nie jego aktywność w Towarzystwie Upiększania. Dzięki inicjatywie Wiecherta – a chyba i pieniądzom – nad brzegiem Jeziora Drwęckiego około roku 1870 powstało pierwsze w Ostródzie, piękne zielone założenie, składające się ze skweru obsadzonego drzewami i alei doń prowadzącej wzdłuż Kanału Oberlandzkiego od mostu śluzowego. Tego samego, który ma być niebawem remontowany. Od chwili oddania do użytku nowy skwer stał się ulubionym miejscem przechadzek ostródzian. Był to – warto znów podkreślić - pierwszy w mieście teren rekreacyjny, a zarazem znakomity punkt widokowy, dający możliwość podziwiania panoramy Ostródy, uwiecznianej na kartach pocztowych także i dzisiaj. Z zielenią drzew i nasadzeń krzewów kontrastowały aleje wysypane białym żwirem, przy których ustawione były ławki parkowe. Na początku XX wieku w centrum skweru posadowiono kamień pamiątkowy z napisem dziękczynnym dla fundatora. Lokalizacja skweru poza walorami krajobrazowymi niosła z sobą możliwość obserwowania statków żeglugi kanałowej cumujących w znajdującym się po sąsiedzku porcie. Na skwerze Wiecherta, jak powszechnie nazywano zieleniec, wypadało bywać, pospacerować, przysiąść na ławeczce, pokonwersować. Można tu było spotkać ostródzian w każdej porze roku, nawet zimą było to miejsce niedzielnych przechadzek. Ze starej mapy z 1916 r. można odczytać układ alej zielonego założenia nad Jeziorem Drwęckim, ufundowanego przez ostródzkiego nauczyciela. Widać zarówno aleję wzdłuż kanału, jak i kolisty przebieg alejek na skwerze. Nie zachowało się z tego nic, zaginął też kamień poświęcony fundatorowi. Zapewne nikt, kto w drodze na nową plażę przekracza most nad kanałem, ani przez chwilę nie ma świadomości, że ta zielona łączka po prawej ręce to najstarszy zieleniec w Ostródzie, na którym XIX-wieczni ostródzianie leniuchowali w niedzielne popołudnia. A gdyby tak, przy okazji remontu mostu śluzowego i dalszych prac nad porządkowaniem nabrzeży Jeziora Drwęckiego przywrócić temu miejscu jego pierwotny kształt? Może znajdzie się jakiś współczesny fundator na miarę Augusta Wiecherta?

http://www.naszaostroda.p...1569&Itemid=428

[markis]

Budowa amfiteatru. Mnie się podoba ta inwestycja.

---

DSC_9957-1 [www.marienburg.pl].JPG

Plik ściągnięto 5819 raz(y) 98,85 KB

DSC_9960-1 [www.marienburg.pl].JPG

Plik ściągnięto 5819 raz(y) 99,9 KB

DSC_9959-1 [www.marienburg.pl].JPG

Plik ściągnięto 5819 raz(y) 99,5 KB

DSC_9958.-1JPG [www.marienburg.pl].jpg

Plik ściągnięto 5819 raz(y) 97,66 KB

[markis]

Hotel. Obok amfiteatru.

---

DSC_9961-1 [www.marienburg.pl].JPG

Plik ściągnięto 5815 raz(y) 99,37 KB